ปราบอัคคีวงศ์

ตระกูลปราบอัคคีวงศ์ สืบต่อหน้าที่ในการคุ้มกันอัคคีภัยในวังหลวง
มาทุกรัชสมัย จนถึงปัจจุบัน ผู้สืบทอดรุ่นที่ 128 คือ
นาย วารินทร์รักษ์ แต่งงานกับ นาง ทิพย์ธารา

ทั้งสองสามีภรรยา มีบุตร 2 คน ชื่อว่า
นางสาว วารินทร์ทิพย์ ผู้พี่ และ นาย รักษ์ธารา ผู้น้อง
ซึ่งทั้งสองพี่น้อง เป็นหัวหน้ากองควบคุมสาธารณภัย แผนกอัคคีภัย ในเขตบางรัก ซอย 9

ทั้งสองคน ได้ทำงานตามที่ได้รับมอบหมายจากผู้บังคับบัญชาเป็นอย่างดี
มีความห้าวหาญ ในการดับไฟตามชุมชนต่างๆ จนได้รับรางวัล “ผู้ผจญเพลิงดีเด่น” เกือบทุกปี

พี่สาว วารินทร์ทิพย์ หรือ น้ำใจ ปฏิบัติงานในการต่อสู้กับการดับเพลิงให้ประชาชน
มาหลายครั้งหลายครั้งตลอดที่รับราชการมา

ถึงแม้ว่า เธอจะเป็น ผู้หญิง แต่ก็ไม่เคยบ่น หรืออิดออดในหน้าที่ที่ถือว่ามีความเสี่ยงสูง
งานอย่างนี้ไม่ค่อยมีผู้หญิงมาทำกันนัก
เพราะเป็นที่อันตราย และอาจเกิดภาวะกดดันได้ง่าย
จากสภาพของงานที่ยากต่อสภาวะทางร่างกายที่ไม่อดทนเท่ากับผู้ชาย

แต่ น้ำใจ ก็สามารถทำได้ดี 
ถึงแม้บางครั้ง
เธอจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำหน้าที่ผจญเพลิงในสถานที่ที่มีความเสี่ยงเกือบ 100 %
เธอก็เป็น “แนวรับ” ที่ยอดเยี่ยม

ทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชา รู้สึกว่าเธอมีส่วนสำคัญที่ทำให้
กองงานของพวกเขา ดูสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น
จน น้ำใจ ได้รับรางวัลต่างๆ มากมายจากผู้บังคับบัญชา
ในหน่วยงานสังกัดกองงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

“เร็วสิ ตารักษ์ เป็นหัวหน้าคน ต้องทำงานให้กระฉับกระเฉง หน่อยสิ”
“ครับ พี่น้ำ ก็ผมกำลังจะโทร. ไปหาตำรวจ ให้เขาช่วยเรา กั้นผู้คนไม่ให้แตกตื่นนะสิครับ”
น้ำใจ และรักษ์ กำลังจะไปที่เกิดเหตุไฟไหม้ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ย่านบางรักษ์ ซอย 9

“พี่น้ำ มัวทำไรละครับ”
“ก็สวดมนตร์นะสิจ้ะ”

“บท ดับไฟนรกของพระโมคคัลลานะ”
“เถโร โมคคัลลาโน นะระกัตตัง โลหะกุมภี ทิสะวา อัคคิปัตติ กัมปะติ ฯ”

เมื่อถึงสถานที่เกิดเหตุ น้ำใจ กับ นายรักษ์ น้องชาย
เร่งเข้าไปเพื่อช่วยเหลือผู้คนที่ติดอยู่บนชั้น 2
โดยการใช้กระเช้าขึ้นไปรับ มีเด็ก และคนชราที่เป็นอัมพาต ติดอยู่ที่นั่น

“ช่วยหนูด้วย หนูติดอยู่ในห้องนี้จ้า”
“โห แย่จัง ประตูมีแต่ไฟไหม้ เต็มเลยพี่น้ำ”
“บ่นพึมพำ อีกแล้ว”
“ขอน้ำใส่ขันพี่หน่อยสิ ตารักษ์”

“ครับ พี่น้ำ อย่าบอกนะ ว่าจะใช้..คาถาของปู่ทวด..คาถา ป้องกันไฟ นะเหรอครับ”

“นะ พุทโธ มะหาปัญโญ อานุภาเวนะ
จะ สะมาหิตา สัพพัญญุตะญาโต
อาโปธาตุ นะ”

“เมื่อสวดถึงคำว่า นะ ก็ให้เขียนคำว่า นะ ลงบนน้ำมนตร์ที่สวดแล้วด้วยนะครับ อย่าลืม”

“เอ้า ระวังนะหนูน้อย พี่กำลังจะพังประตูเข้าไปช่วยเราแล้ว”
“ช่วยตาของหนูด้วยนะคะ พี่สาว พี่ชาย”
“ไม่ต้องห่วง พี่สองคนเป็นกองปราบอัคคีที่เก่งที่สุดจ้ะ ไม่ต้องกลัว
เราต้องช่วยหนูและตาของหนูออกไปจากที่นี่ ได้โดยปลอดภัย”
“แต่ตอนนี้ หนูเอาผ้าชุบน้ำพันตัวก่อน แล้วรีบคลานต่ำๆ ออกไปจากห้องนี้ก่อนนะครับ”
“จ้ะ ขอบคุณพี่ทั้งสองมากนะคะ”